Kung bibilangin ko yung mga buwan na lumipas.
June.
July.
August.
September.
October.
November.
December.
6Months na pala.
wala namang six months rule diba?
Grabe. Para saken sobrang tagal na nung panahon nalumipas. pero sobrang ikaw pa rin lagi yung laman ng isip ko. Hanggang ngayon naguguluhan pa rin ako sa nangyari, pero kung titingnan ang linaw linaw naman. AKO yung umalis? pero ako yung hindi matanggap yung nangyare?
I always pray na one day I will be healed and be able to love again. Pero sa ngayon.. Ikaw pa rin. Ikaw Pa rin yung Gusto ko..
Lagi kong nakikita yung pangalan mo. Kahit saan.
Sa bus.
Sa Tricycle.
Sa Tarps.
Sa Jeep.
Nakakairita. Dahil ang damning bagay na nagpapaalala sayo.
Lagi kong sinasabi, na kahit ganun yung nangyare.. Masaya ko kasi nakilala kita.
Lagi kong siusulat sa Prayer Request ko na sana Makita at makausap na Kita. Kahit saglit lang...
At kahit ano pang mangyare..
Ikaw at Ikaw lang rin ang hahanap hanapin ko...
Promise..
No comments:
Post a Comment